मी आकांक्षा एक फारच सुशील आणि सुंदर मुलगी आहे. गोष्ट त्या वेळची आहे जेव्हा मी अठरा वर्षाची होती. मी बाराव्या वर्गात प्रवेश घेतला होता. माझं कॉलेज घरापासून आठ किलोमीटरवर होतं. अजून कॉलेज सुरु झालं नव्हतं आणि माझे मम्मी पप्पा काळजीत पडले की मी शाळेत कशी जाणार? कोणासोबत जाणार?
एक दिवस संध्याकाळी आम्ही सर्व घरची मंडळी बोलत बसलो होतो. तेवढ्यात पप्पांना एक फोन आला तसे ते बोलत उठून गेले.
मी मम्मीला म्हणाली- तुम्ही लोकं विनाकारणच माझी काळजी करता. मी काही लहान मुलगी नाही. समजूतदार झाली आहे.
मम्मी म्हणाली- म्हणूनच तर! आता तू काही लहान राहिली नाहीस आकांक्षा. काही बरं वाईट झालं तर? आजकालचा जमाना फार वाईट आहे. त्यामुळे तुझ्याबद्दलची आमची काळजी बरोबरच आहे.
तेवढ्यात पप्पा आले आणि खुश होत मम्मीला म्हणाले- अगं काम झालं! आपल्याच कॉलनीत माझा एक मित्र राहायला आला आहे. त्याचे मुलं सुद्धा त्याच कॉलेजमध्ये जाणार आहेत. त्याची मुलगी वीना तर आपल्या आकांक्षा सोबत शिकणार आहे. ती पण तिच्याच क्लासमध्ये आहे आणि त्यांचा मुलगा विनय अकराव्या वर्गात आहे. ते दोघं स्कुटीने जाणार आहेत. मी त्यांच्याशी बोललो आहे. आता सर्वकाही ठीक होईल.
एक जुलैपासून आमचं कॉलेज सुरू झालं. आम्ही तिघेही एक्टिवा ने कॉलेजात जायचो. आम्हा दोघांचं घर थोड्याच अंतरावर होतं. कॉलेजला जाताना आधी माझं आणि मग तिचं घर पडायचं. दोघेही कॉलेजला जायला अगदी वेळेवर माझ्या घरी यायचे. समोर विनय, मध्ये विना आणि मग मी असे आम्ही तिघे बसायचो. सर्वांचे कॉलेजचे बॅग समोर असायचे. मला ऍक्टिवा वर फार भीती वाटायची की मी मागे पडणार तर नाही ना. त्यामुळे मी वीनाला अगदी घट्ट पकडून बसायचे.
एक दिवस वीणा म्हणाली- अरे यार तू मधात बस. फारच घाबरट आहेस तू.
मी मग मध्ये बसून जायला लागले. आता वीणा मला आपल्या छातीशी दाबत, माझ्या जांघावर हात ठेवायची. इकडे माझी छाती विनयच्या पाठीला दबायची. आधी तर मी काहीच समजले नाही.
काही दिवसानंतर चांगल्या पावसाला सुरुवात झाली. एकदा शाळेतून घरी येताना पाऊस सुरू झाला. आम्ही तिघेही ओले झालो होतो. त्यामुळे थोडी थंडीही वाटत होती.
मी म्हणाली- विनय हळू हळू चालव थंडी वाटत आहे.
विनय म्हणाला- आणखी किती हळू चालवू ताई? पावसात तर तसंही मला स्कुटी चालवायला जमत नाही आहे.
वीणा माझ्या कानात पुटपुटली- मी ऊब देऊ का तुला?
मी म्हणाली- कसे काय?
ती म्हणाली- फक्त चूप रहा. काही बोलू नकोस.
एवढे म्हणून ती आपल्या हाताने माझ्या जांघेवर मसाज करायला लागली. मसाज करताना तिचा हात माझ्या पुच्चीकडे यायला लागला. तेवढ्यात स्कुटी एका उंचवट्यावरुन गेली आणि वीणाने आपला डावा हात माझ्या पुच्चीवर आणि उजवा हात माझ्या वक्षावर कसून पकडून मला स्वतःकडे खेचलं!
मला चिपकून ती माझ्या कानात म्हणाली- मला तर गर्मी मिळत आहे. तू सांग तुला कसं वाटत आहे?
मी म्हणाली- तुझी ही ऊब देण्याची पद्धत मस्त आहे गं. माझी तर इकडे हालत खराब होत आहे.
अशा प्रकारे ऊब घेत आम्ही तिच्या घरी आलो.
विनय म्हणाला- वीणा तू जा आत. मी आकांक्षाला घरी सोडून येतो.
वीणा म्हणाली- अरे विनय पाऊस थांबू दे. मग ही जाईल घरी.
तो म्हणाला- हो हे पण बरोबर आहे. आकांक्षा तू फोन करून घरी सांगून दे.
मी हो म्हणाले. तेव्हा पर्यंत मी स्कूटीवरून उतरली आणि वीणा सोबत तिच्या खोलीत आली. खोलीत येताच वीणाने दरवाजा आतून लावला.
मी विचारलं- दरवाजा का बंद केली?
वीणा म्हणाली- अरे कपडे बदलायचे नाहीत का?
एवढं म्हणून ती माझे कपडे उतरवायला लागली.
मी म्हणाली- अगं काय करतेस? तू आपले कपडे काढ मी आपले काढते.
वीणा म्हणाली- अरे यार तू माझे काढून दे. मी तुझे काढून देते. ऊब नको का तुला?
असं म्हणून तिने माझ्या सलवारीच्या नाडा खेचला. सलवार पाण्याने ओला झाला होता. त्यामुळे नाडा लवकर खुलला नाही. तिने आणखी जोर लावला तसा तो तुटून गेला. माझा सलवार खाली पडला. मी चड्डीवर होते. त्यामुळे लाजत जेव्हा मी सलवार उचलायला खाली वाकली तशी वीणा माझी कुर्ती पकडून काढायला लागली.
मी वीणाला एक खट्याळ पणे जोराने धक्का दिला. ती मागे पडायला लागली पण तिने माझी कुर्ती सोडली नव्हती. ती मागे हटली पण माझ्या पायांमध्ये सलवार असल्याने मी समोर येऊ शकली नाही. त्यामुळे मी वीणाच्या अंगावरच पडली. वीणाने नियंत्रण गमावलं आणि आम्ही दोघेही बेडवर पडलो.
खाली वीणा वरती मी. जेव्हा पर्यंत मी काही समजणार तेवढ्यात वीणाने मला बेडवर लेटवलं आणि ती माझ्या अंगावर चढली. ती माझी कुर्ती वर उचलायला लागली. माझे हात आपोआपच वर गेले. पण ती थांबली.
मी म्हणाली- आता काय झालं? काढून टाक न कुर्ती. आता मी पण मूड मध्ये आली आहे.
ती काहीच न बोलता हसत माझे वक्ष दाबत म्हणाली- यार किती मस्त आहेत तुझे बुब्स!
मी म्हणाली- हो का? तुझे नाहीत का मस्त?
वीणा म्हणाली- मला काय माहिती? तूच सांग.
मी म्हणाले- आधी माझे कपडे तर काढ. बघ बेड ओला होत आहे.
तेव्हा तिने माझी कुर्ती काढली. आता मी ब्रा पॅंटी वरच होती. आम्ही दोघेही उभे झालो. मी तिची कुर्ती काढायला लागली. तिने हात वर केले आणि मी तिची कुर्ती बाजूला काढून तिचा सलवार खोलायला लागली.
सलवार काढल्यावर मी तिची पॅंटी पण उतरवली. मग तिची ब्रा काढून तिचे दोन्ही वक्ष दाबायला लागली. ती मला येऊन चिपकली आणि माझी ब्रा आणि पेंटिं काढून घेतली.
आता आम्ही दोघेही एक दुसर्‍यासमोर एकदम नंग्या झालो होतो.
वीणा- आता सांग कसे आहेत माझे बुब्स?
मी म्हणाली- कसम यार काय मस्त फिगर आहे तुझी! ज्याच्याकडून तू चुदशील ना त्याचं तर नशीबच उघडेल.
ती मला पकडून बाथरूम मध्ये घेऊन गेली.
ती म्हणाली- चल आंघोळ करू नाही तर तब्येत खराब होईल.
आम्ही दोघीही आंघोळ करायला लागलो. मी वीणाला टकमक पाहत होते. तिचेही वक्ष मस्त होते आणि खाली तिची पुदी वाह..! एकदम क्लीन शेव.
मी तिला विचारलं- अगं तुझी पुदी एवढी चिकणी कशी? एकही केस नाही? ही बघ माझी पुदी केसांनी भरली आहे.
ती म्हणाली- अगं मी नेहमीच माझी पुदी साफ करत राहते. आज सकाळीच तर शेव केली मी. तू पण करत जा.
मी म्हणाली- नाही राहू दे. असेच मोठे राहू दे. मोठे मोठे केस राहतील तर ती सुरक्षित राहील.
ती एकदमच शायरी करत एका हाताने माझ्या पुदीला कुरवाळत म्हणाली- अगं केस ठेवल्याने पुदी वाचत नसते. हीला साफ करत जा. प्रत्येक गोष्टीची साफसफाई आवश्यक असते.
दुसऱ्या हाताने तिने एक डबी खोलली आणि त्यातून एक क्रीम बाहेर काढून माझ्या पुदिवर लावायला लागली.
मी विचारलं- हे काय आहे?
ती म्हणाली- तू प्रश्न फार करतेस. त्याच्यावरच लिहिला आहे.
एवढं म्हणून तिने मला बसवलं. मग तिने माझ्या पायांमध्ये बसून माझ्या दोन्ही टांगा पसरवल्या. तिने ती क्रीम माझ्या पुदी पासून ते एकदम गांडीच्या छिद्र पर्यंत चांगल्याप्रकारे लावलं. माहित नाही का पण तिच्या बोटांनी ते क्रीम लावायला मला फारच छान वाटत होतं. असं वाटत होतं की ती अशाप्रकारेच त्यावर बोट फिरवत राहावी.
पुढे काय घडलं ते समोरच्या भागात. अभिप्राय कळवा: [email protected]