‘पुणे नाही कशाला उणे’ म्हणतात ना ते अगदी खरं असल्याचा अनुभव मला मागल्या वर्षी आला. तसं तर आहेच हे एक विलक्षण शहर. जेवढं सांस्कृतिक तेवढंच पाश्चिमात्य राहणीमान असलेलं. याच शहराच्या हडपसर ह्या उच्च दर्जाच्या राहणीमानाच्या लोकांच्या भागात दुबे काकूंच्या घरी मी पेइंग-गेस्ट म्हणून राहत होतो. त्याच भागातील एका अभियांत्रिकी महाविद्यालयात मी शिक्षण घेत होतो. त्यावेळी माझं वय असावं २० वर्ष. मी पाहायला आणि शरीराला आकर्षकच आहे. पण मी त्याचा उपयोग पोरी पटवायला मुळीच केला नव्हता. माझं पूर्ण लक्ष हे माझ्या अभ्यासाकडेच होतं.
मी ज्या घरी राहायचो त्या घरासमोरच होतं राधिका बर्वे म्हणजेच बर्वे काकूंचा घर. बर्वे काकू ह्या ३८ वर्ष्यांच्या गृहिणी होत्या. 5’6″ ची उंची, भरीव शरीर, काळेभोर केस, गोरा रंग, कपाळावर तिरपा अर्धचंद्र गंध, निळे नयन, चाफेकळी नाक, त्यावर साजेशी सोन्याची नथ, लालचुटुक ओठ, पुष्ट-सुडौल मोठाले वक्ष, घोटीव कम्बर आणि कलिंगडासमान मोठी गोलाकार गांड! हिरव्या साडी आणि ब्लाउजवर ती आणखीनच मादक दिसायची. तिचे वक्ष त्या ब्लाऊजमधून स्वतंत्र होण्यास उतावीळ असत.
बर्वे काकू रोजच्याप्रमाणे अंगणातील झाडांना पाणी देत मराठी गीत गात होत्या. मी माझ्या खोलीतल्या खिडकीतून बर्वे काकूंच्या टवटवीत वक्षांकडे पाहत माझ्या पँटच्या आत हाथ टाकून लवडा हलवत होतो.
अचानक मागून माझ्या घरमालकीण दुबे काकुंचा आवाज आला. त्या माझ्या खोलीच्या दरवाज्यात उभ्या होत्या. मी आज दरवाजा लावायला विसरलो होतो.
पँटमध्ये असलेला माझा हात आणि समोर खुल्या खिडकीतून दिसत असलेलं बर्वे काकूंचा मादक शरीर बघून दुबे काकूंच्या लक्ष्यात सर्व भानगड आली. मी सटकन हात बाहेर काढला. मी पार ओशाळलो होतो.
त्या गमतीने हसल्या आणि म्हणाल्या, “हलवून झालं असेल तर बाजारातून भाजी आणून देतो का जरा?”
मी बावचळत उत्तरलो, “हो.. हो काकू. आणतो ना.”
“बरं हे घे लिस्ट आणि पैसे.” असं म्हणत दुबे काकूंनी त्यांच्या ब्लाऊजमध्ये हात घातला आणि सामानाची यादी आणि पैसे काढून मला दिले. ती लिस्ट आणि पैसे दुबे काकूंच्या मांसल स्तनांजवळ राहिल्याने मला उबदार जाणवत होते.
“ही पिशवी घे आणि लवकर घरी परत ये.” असं म्हणून दुबे काकू चावट हास्य करत घरी गेल्या.
मी सुटकेचा निश्वास टाकला आणि पुन्हा खिडकीबाहेर पाहू लागलो. पण आतापर्यंत बर्वे काकू झाडांना पाणी घालून घरी परतल्या होत्या. मी पिशवी घेऊन आटा जे घडलं त्याचा विचार करत बाजारात जायला निघालो.
मी ज्या वसाहतीत राहत होतो तिथून बाजार थोडा लांबच होता. त्यामुळे भाज्या घेऊन परत घरी येईपर्यंत मला उशीर झाला होता.
घरी पोचल्यावर मी दुबे काकूंना भाजीपाल्याची पिशवी दिली. त्या आत्ताही मला खट्याळ हसू देत होत्या. मी मात्र लाजेने पुरता पाणी पाणी झालो होतो. मग मन खाली घालून माझ्या खोलीत गेलो.
जेवणाची वेळ झाली होती. माझं जेवण दुबे काकूंकडेच असायचं. नेहमी त्या मला टिफिन द्यायच्या. तर कधी कधी त्यांच्याच घरी मला त्या जेवायला बोलवायच्या. ह्या वेळी त्यांनी मला जेवायला आवाज दिला आणि आम्ही सोबत जेऊ लागलो. माझ्या मनाची अवघडलेली स्थिती बघून त्या म्हणाल्या, “अरे अंकित बाळा, मनाला लावून नको घेऊस मघा जे घडलं ते. ह्या वयात साहजिक बाब आहे ती.” त्यांच्या बोलण्याने मी थोडासा सावरलो. मग त्यांच्याशी हलक्या गप्पा करून मी माझ्या खोलीत परतलो.
थोड्या वेळाने मला दुबे काकूंनी आवाज दिला. मी पटकन त्यांच्या हॉल मध्ये गेलो आणि विचारलं, “काय काकू?”
“अंकित थोडा बर्वे काकूंच्या घरी जाऊन त्यांना आपल्या घरी बोलावं बरं” त्या म्हणाल्या.
त्यांचा आदेश ऐकून मला फार आनंद झाला. मी लगेच बर्वे काकूंच्या घरी गेलो. पण हॉलमध्ये त्या दिसल्या नाही. मी त्यांना आवाज देऊनही त्यांचा काही प्रतिसाद आला नाही तेव्हा मी त्यांच्या बेडरूमकडे वळलो. बेडरूमचा दरवाजा अर्धवट उघड होता. मी आतमध्ये डोकावून पाहिलं तर मला बर्वे काकू गाढ झोपलेल्या दिसल्या.
मागचा पुढचा विचार मनात न आणता मी आतमध्ये शिरलो. बर्वे काकूंची निथळ सुंदरता पाहून माझ्या अंगावर रोमांच उठले. मी त्यांना एवढ्या जवळून या आधी कधी पाहिलं नव्हतं.
मी त्यांना झोपेतून जागं करायला हाक दिली, “बर्वे काकू…” परंतु त्या उठल्याच नाहीत. मी परत त्यांना हाक दिली. पण त्या फार गाढ निद्रेत होत्या. मी त्याच्या दंडाला हळूच हलवले पण तरीही काकू उठल्या नाही.
माझी नजर त्यांच्या स्तनांकडे गेली. त्यांच्या श्वासागणिक त्यांचे स्तन एका लयीत खालीवर होतं होते. मला ते थरारक क्षण टिपायचे होते. मी मोबाईल काढून त्यांचे फोटो घेऊ लागलो. त्यांच्या ब्लाउजवर त्यांच्या साडीचा पदर असल्याने मला त्यांच्या स्तनांचे नीट फोटो मिळाले नाही. म्हणून मी एक धाडसी पाऊल उचलायचं ठरवलं.
मी थरथरत्या हाताने बर्वे काकूंच्या ब्लाउजवरील पदर दूर सारला. आता मला त्यांच्या स्तनांचा बराचसा भाग दिसू लागला होता. ते स्तन त्यांच्या ब्लाउजच्या वरच्या भागातून बाहेर येऊ पाहत होते. त्यांचं मंगळसूत्र त्यांच्या दोन स्तनांच्या मध्ये ब्लाउजवरच पहुडलं होतं.
बर्वे काकू गाढ झोपेत असलेल्या बघून मी आणखी एक धाडसी पाऊल पुढे टाकलं. मी माझ्या थरथरत हाताने त्यांच्या ब्लाउजचे पहिलं बटन उघडलं. मग हळूच दुसरं आणि मग तिसरं. तेव्हा माझ्या ध्यानात आलं की बर्वे काकूंनी ब्रा घातलीच नव्हती. त्यांच्या पुष्ट स्तनांचा बराचसा भाग उघडा पडला होता. ते बघून माझा लवडा आपल्या खरा रूपात आला होता.
आता आणखी दोनच बटणे उरली होती. चौथी बटन उघडायला जाताच एकदम बर्वे काकूंना जागं आली आणि मला बघून त्या दचकून उठून बसल्या. आपल्या ब्लाउजच्या उघड्या बटणांना पाहून त्या माझ्यावर ओरडल्या, “अगो बाई ग! काय चालवला होतस तू अंकित?”
मी घाबरून मागे सरकलो. बर्वे काकूंच लक्ष माझ्या हातातल्या मोबाईलकडे गेलं.
“तो मोबाईल दे इकडे.” त्या ब्लाउजचे बटणे लावत म्हणाल्या. मी त्यांची क्षमा मागत घाबरत मोबाईल त्यांना दिला.
त्या मोबाईल उघडून बघतच होत्या कि बाहेरून दुबे काकूंनी हाक मारली, “राधिका … कुठं आहेस ग तू?”
“आले ताई” बर्वे काकू म्हणाल्या. त्यांनी माझ्याकडे रागाने एक कटाक्ष टाकला आणि म्हणाल्या, “तुझा मोबाईल आता माझ्याकडेच असेल.” आणि त्या बाहेर पडल्या.
आता तर मी पुरता घाबरलो होतो. बर्वे काकू दुबे काकूंना भेटणार होत्या. त्या माझी करामत त्यांना सांगणार होत्या. मग दुबे काकू त्यांना सांगणार होत्या की कश्याप्रकारे मी त्यांना खिडकीतून चोरून बघून हस्तमैथुन करत होतो. त्यांनी जर आपल्या पतींना माझी तक्रार केली तर माझी काय अवस्था होईल हा विचार करूनच मी भेजारलो होतो.
मित्रानो पण पुढे जे काही घडलं ते पूर्ण अनपेक्षित होतं. ते अनपेक्षित काय घडलं ते मी समोरील भागात सांगेन. हा भाग कसा वाटला कळवा: [email protected]